Uroboros (Ouroboros)
Wizerunek węża (lub smoka) zjadającego własny ogon (czego dosłownym tłumaczeniem jest jego nazwa) wyraża cykliczność miary czasu i życia (odradzanie się), a zarazem nieskończoność i wieczność (koło), co w alchemii postrzegano jako przejawy ciągłego odnawiania się kosmosu.
Jakkolwiek symbol ten idealnie pasuje do scenerii cmentarnej, to na nagrobkach pojawił się dopiero pod koniec XVIII w. wraz z kolejnym okryciem sztuki antycznej. Zyskał jednak niemałą popularność, a sięgali po niego jeszcze twórcy przełomu XIX/XX w. (symbolizm).
© Sowa
10.09.2012
Zobacz też: wąż
PRZYKŁADY
- Nagrobek Christiana von Hacke w Oberderdingen-Sickingen (Oberderdingen), 1802 r. (http://bildindex.de)
- Nagrobek rodziny Laurysiewicz na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, początek XX w.(?)
|
|
